უსამართლობა ზნეობის სახელით

ჩემი მეგობრის, გიორგი გოგუას ფანტასტიური
ფოტო "ლიბერალისთვის"

ჩემი მეგობრები სცემეს 17 მაისს, გოგოებიც და ბიჭებიც. ჟურნალისტებიც და უშუალოდ, აქციის მონაწილეებიც. იმ დღეს ზოგმა ფეხსაცმელი დაკარგა, ზოგს თავში მოხვდა, ზოგს - ცხვირში. ზოგს გული გაუხეთქეს. ზოგს კარგა ხანს ქუჩაში გამოსვლისაც ეშინოდა. ზოგს თავზე ცეცხლი მოუკიდეს, ზოგი იმიტომ სცემეს, რომ ღია ფერის პერანგი ეცვა, ზოგს იმიტომ, რომ მოკლე და წითელი თმა ჰქონდა. მერე, მეგობართან ერთად ვიყავი ამ ყველაფრის გასაპროტესტებლად დედა ენის ბაღში და ჩვენზე პოლიციელებმა თქვეს, "ბიჭო, ესენიც იმნაირები არიანო?" 

აბრეშუმის დღე

მუსკომედიის თეატრიდან მუშტაიდის ბაღისკენ რომ გაუხვევ, იქვე, კუთხეში მწვანეში ჩაფლული ძველებური შენობა დგას. შეგიმჩნევიათ?

აბრეშუმის სახელმწიფო მუზეუმი

შეიძლება, ვიღაცას ძველი სასახლეც ეგონოს, სადაც ადრე სალონური ტიპის შეხვედრები ეწყობოდა და მაშინდელი თბილისური ელიტა ერთობოდა. არა, ეს მუზეუმია. დაარსების დღიდან ეს შენობაც სწორედ მუზეუმისთვის შეიქმნა.