Tuesday, September 15, 2009

over and over again


ეს ქალი ჩემი ბებიაა. არა, მიქაბერიძის არა, ჩემი. ალექსანდრა ჩქარეული. 20იანი წლების ოპერის მთავარი დიზაინერი. როცა ძალიან პატარა ვიყავი და ძალიან მიყვარდა დედის მაღალი ქუსლებით, წითელი პომადით და ბებიის სამკაულებით თამაში, იმ დროინდელი. მარგალიტის მძივები ჰქონდა, ბრილიანტის გულსაკიდები. ძალიან მომწონდა. ძველებური ფერ-უმარილი. ადრე ასე ეძახდნენ. ჩემს მახსოვრობაში ყავისფერ ტონალობებში შემორჩა_ გადაკტეცილი კანით, წითელი პომადით, მარგალიტის მძივებით, მოვლილი, ლამაზი, მდიდრული, ძველებური ფრანგული პარფიუმერიის სურნელით, თორელის ქალი... ქალის პისტოლეტი ჰქონდა, ისიც ძველებური, გრძელი ლულა ჰქონდა, სულ თან ატარებდა. ამბობდა, რომ თავისი მომავალი ქმარი, თავადი თორელიც სწორედ ამ იარაღით მოხიბლა. პირდაპირ უსროლია... ყველაფერს ძვირფასს ხმარობდა_წარმოდგენა არ მაქვს მერე, კომუნისტების პერიოდში, საიდან აძრობდა ევროპულ კოსმეტიკას, ძველებურს, ხარისხიანს...

* * *

მე ისევ ვუსაქმურობ. სხვა რა დამრჩენია, ჯიპამდე საქმე არაფერი მაქვს. ვკითხულობ, ფილმებს ვუყურებ, ვცდილობ რაც შეიძლება მეტი მოვასწრო. ასე არასოდეს მდომებია სწავლის დაწყება და თავიდან ფეხებამდე საქმეებში გადაშვება. არ მინდა თავისუფალი დრო მქონდეს. თავისუფალ დროს ათას უაზრო რამეზე ვფიქრობ. რაც არასოდეს გამომადგება და ტყუილად დროს დამაკარგვინებს. კიდევ ერთხელ შევიცვალე. ყოველ ზაფხულს ფენიქსივით ვიცვლები. დავასკვენი, რომ სასწორის ზოდიაქო ჩემი ბედისწერაა. ყოველთვის მექნება ძალიან დიდი პრობლემები როცა არჩევანის წინაშე დავდგები. არჩევანის გაკეთება კი ყოველი ფეხის ნაბიჯზე მომიწევს. ამას უკვე მივეჩვიე. ეს ჩემი ბედისწერაა. ჩემი პროფესიაც ჩემი ბედისწერაა.

* * *

დღეს იორიკს ველაპარაკე. თუ ყველაფერი კარგად იქნა, ხვალ აუცილებლად ვნახავ. ძალიან მომენატრა. ასე მგონია ყოველთვის ერთნაირი ხმა ექნება, ყოველთვის ერთნაირი მიმიკები, ხველებითაც კი, ქრონილულად რომ ახველებს, ყოველთვის ასე იზამს. ყოველთვის ექნება დიადი გეგმები. მერე ამ გეგმებიდან ერთს მაინც შეასრულებს. და რა თქმა უნდა გაუმართლებს. ყოველთვის წარმატებული იქნება. რაც არ უნდა ვეტრაბახო, ყოველთვის უფრო მეტი ექნება ჩემთვის სათქმელი, ვიდრე მე მისთვის. 

* * *

ისევ მჯერა ნიშნების. ყველაზე დიდ ლოგიკაში ჩემს ცხოვრებაში ნიშნები ჯდება. ტყუილად დავკარგე ამდენი დრო. ნიშნები ყოველთვის სწორ გზას მკარნახობენ. კენტები და ლუწები, ნაბიჯები, ფერები, წუთები, ზოდიაქოს ნიშნები, უეცარი სიტყვები... ყოველთვის მართლები არიან. 

1 comment:

  1. უიი, ირა, ეგენი არ ვიცოდი ბებიაშენზე :)
    აბა, ციალას აზნაურობა კი არაფრად გაგიხდება :D

    ნიშნები :( უჰ :(

    ReplyDelete

დააკომენტარეთ