:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

ყველაზე ძნელი გადასატანი გამოჯანმრთელების პერიოდია. აი დღეს, აი ხვალ.. იცით როგორ მენატრება ყველაზე მარტივი რამეები ჩემს ცხოვრებაში? აი მაგალითად, სახის გაწმენდა სკრაბით. ეს ორი დღეა წარმოვიდგენ, როგორ გავიწმენდავ სკრაბით სახეს, მერე ნიღაბსაც დავიდებ, მერე გამწმენდით გავიწმინდავ და ბოლოს კრემსაც წავისმევ..
ნუ დამცინებთ:))

კიდევ სუნამოს დასხმა მენატრება. გუშინ ჩამოვუარე ყველა ფლაკონს, ხან რომელს დავსუნე, ხან რომელს. სისუფთავის და აი რაღაცნაირი სურნელი აქვთ სუყველას, ლაღიც, მხიარულიც, თავისუფალიც, უდარდელიც.. აი რა უნდა ხო სუნამოს დასხმას? სანამ გარეთ გახვალ, ერთი შესხურებაა სულ.. ისე მომინდა სუფთა და ლამაზი ტანსაცმელი ჩამეცვა, მაკიაჟიც გამეკეთებინა და სუნამოც დამესხა... რა ბედნიერებაა ცხოვრება ასეთი პატარა დეტალებით:(((

კიდევ იცით რა მენატრება? ჩემი საფულე. ჩემს საფულეში ფულს, პირადობის მოწმობას და რამდენიმე კარტას ერთი ბლესკის სუნი აქვთ. იმიტომ რომ ბლესკებთან ერთად ვდებ. აი ხო არაფერი, ხშირად ანგარიშმიუცემლად შუა ლექციაზეც ამომიღია სარკე და ბლესკი და ჩუმად წამისვამს _ აი ეგეც ბედნიერებაა მგონი :(
ბედნიერებაა, როცა საკუთარ თავს ეპრანჭები და სარკეში ჩახედვა გიხარია!

იმაზე წუწუნით უკვე ტვინი წავიღე როგორ მენატრება გარეთ გასვლა, სუფთა ჰაერის სუნთქვა, მიწაზე ფეხის დადგმა..ძალიან მენატრებიან ჩემი მეგობრები და ჩემი ბიჭი მენატრება კიდე:( ჯიპა მენატრება :(((

გუშინ ვფიქრობდი, რომ უკვე ზედმეტად ვწუწუნებ და სინამდვილეში დიდი არაფერი ხდება. ბოლოსდაბოლოს ბევრი ადამიანი ჩემზე უარეს დღეშიც აღმოჩენილა. აბა ერთი წელი ვყოფილიყავი სახლში ჩაკეტილი და მეფიქრა, რომ ცხოვრება დამთავრდა! აი მაშინ გენახათ ნევროზი... მაგრამ ალბათ ჯერ ყველაფერს დავიკიდებდი საკუთარი თავის ჩათვლით, მერე, როცა მივხვდებოდი, რომ ცხოვრებას მაინც ვაგრძელებ, ყველაფერს თავიდან დავიწყებდი. ამ ერთ წელიწადში მივხვდებოდი საიდან იწყება თავი.

ათი მიზეზი, თუ რატომ უნდა გაუფრთხილდეთ საკუთარ თავებს, რომ ავად არ გახდეთ!

დავასკვენი რომ ყველანაირი ავადმყოფობა საშინელებაა და ჯობია არასოდეს არაფერი დაგემართოს, არც მსუბუქი და არც მძიმე.
ჯერ ერთი ბევრი დრო მიაქვს, ღირებულსაც ვერაფერს ვაკეთებ, არადა ბევრი საქმე მაქვს და ისე ვარ დასუსტებული, გულს ვერ ვუდებ.
მეორეც, ენერგიაზე საერთოდ არ ვარ.
მესამეც, მთელი დღე თან მეძინება, თან არ მეძინება და ღამე ვწრიალებ მერე, ვერ ვიძინებ. რას დავიძინებ, ვერაფრით ვერ ვიღლები დღისით.
მეოთხეც, ვინც ჩემსავით კლაუსტროფობიით იტანჯებით, დაიხუთებით 24/7 ერთ ოთახში.
მეხუთე, ცუდ განწყობაზე ვარ.
მეექვსე, ბანაობა არ შეიძლება. :(((((((((((((((((((((((
მეშვიდე, სარკეში ჩახედვა აღარ მიხარია. აღარ მომწონს ჩემი თავი. რას მომეწონება, გამწვანებული ვარ თავფეხიანად.
მერვე, მთელი დღე რო არაფერს ვაკეთებ, ძალაუნებურად კომპიუტერისკენ გამოვრბივარ, საშინელებაა, ესეც ცალკე მკლავს!
მეცხრე, ვიცი რომ მინიმუმ ერთი კვირა კიდევ ასე უნდა ვიყო. ასე მგონია დრო გაჩერდა.
მეათე, არც მშივდება. არადა მიდევს ნაირნაირი გემრიელი საჭმელი წინ და არ მინდება. ამაზე გული მისკდება. :((
P.S. დალევაც არ შეიძლებაო... :((((((((((((

ამის მერე, არასოდეს აღარ გავხდები ავად!!

როცა ბატონები მაქვს..:(

დღეს თავფეხიანად გამომაყარა. ის იყო აბაზანიდან გამოვედი და პირსახოცის შეხება ერთი კი არ მესიამოვნა, დავიხედე და პატარა წითელი გამონაყარი _ რა დიდი მიხვედრა უნდოდა, ორი დღე მაღალი სიცხით დავდივარ ჯიპაში, დღეს გამონაყარი, ფაქტია, რომ ჩუტყვავილა მაქვს. :((( თანაც ზუსტად დღეს მოურჩა ჩემს ძმას ჩუტყვავილა, მეთქი ავცდი თქო, კი აბა!..

ხოდა ეხლა ვზივარ და ამ სიცხიან გადახურებულ თავში ათასი პრობლემა მიტრიალებს: ერთი ის, რომ ერთი საგანი მაქვს გასავლელი, ძალიან არ მინდა იმ საგნის გაცდენა. განა იმიტომ, რომ ცუდი ნიშნის მეშინია (ნუ რაღაც დოზით კი ეგეცაა, მაგრამ სხვა ჯგუფთან ერთად გავივლიდი), უბრალოდ ლექტორი გვყავს perfect და მაინცდამაინც იმის საგნის გაცდენა არ მინდა. მეორე ის, რომ იმ კვირაში ახალი საგანი გვეწყება და კაცმა არ იცის ან ის ლექტორი როგორია, იქნება და აიღოს და გამაფეილოს, იმედი მაქვს, ერთ კვირაში მოვრჩები.

გარდა ამისა, როგორია, ერთი კვირა არ ვიბანაო :D ვაიმე, აი ამაზე მართლა მბურძგლავს ტანში! :(((

ნუ კიდე რა არის პრობლემა... ჰო, ერთი დღეც რომ არ გავდივარ სახლიდან, უკვე სიცხე მიწევს და ცუდად ვხდები ხოლმე, წარმოიდგინეთ, მინიმუმ!! მინიმუმ ერთი კვირა!!! :(((( ეს ჩემთვის რამხელა დარტყმაა არ იციიით!! :((((

ეხლა დადებითი მხარეები.. მიდი, ირინ, არ არსებობს, ყველაფერს აქვს თავისი დადებითი მხარე! ნუ, ჯერ ერთი, თუ მაინცდამაინც ტანზე დამრჩა ერთი ორი ცალი შრამუკა, პრინციპში, სექსუალურია, იყოს!:))
ნუუ, მეორე და რაც მთავარია, ბატონების გაბრაზება არ შეიძლებაო და ეხლა მაინც გაივლის ჩემი ოჯახი ჩემს ჭკუაზე! :))))))
მმმ, კიდე რა.. ხო, ესაო, ისაო, რაც მალე მოიხდი მით უკეთესიაო, მართალია სწავლის პროცესში ავადმყოფობა გეგმაში არ მქონია, მაგრამ რაღას ვიზამ, ეგრე ჩემმა ძმამ რამდენიმე გამოცდა დაიკიდა. (ნუ ეხლა ამას ისედაც კიდია ხოლმე მსგავსი ამბები, მაგრამ მე ხომ დიტო არ ვარ:)) :P)
ჰო, კიდევ ისაა დადებითი მხარე, რომ სახლში ხუთი წიგნი მქონდა წასაკითხი, რა გავაკეთო სხვა, ავდგები და წავიკითხავ, გავერთობი მაინც, მართალია ეს ამბები არდადეგებზე მქონდა გადაწყვეტილი, მაგრამ რაც მალე მით უკეთესი.

და ბოლოს კიდე, ესეც ხო თავგადასავალია პრინციპში ჰა?... არასოდეს არ დამმართნია ბატონები, კი გამიგია, უნდა უმღეროო, ბატონების ჭკუაზე იაროო, წითლები დაიკიდოო, მამლები დაკლაო, ესაო ისაო.. ნუ მე მამლებს არავინ დამიკლავს, მაგრამ გაყინული ქათმის ბარკლებზე უარს არ ვიტყოდი :D

whatever, :P იმედია, ერთ კვირაში გამოვკეთდები! :|